آورده‌اند "جان‌مایه‌ی روزگار" چیزی است که بازگشت به آن شدنی نیست. فروپاشی آرام‌آرام این جان‌مایه از آن است که جهان به پایان خود نزدیک می‌شود. یک سال نیز، از همین رو تنها بهار یا تابستان ندارد. یک روز هم، به همین سان. بازگرداندنِ جهانِ امروز به صد یا چندصدسالِ پیش، شاید دل‌خواهِ آدمی باشد، اما شدنی نیست. پس ارزنده است که هر نسلی، آن‌چه در توان دارد، به کار بندد.
سکانسِ نوزدهمِ فیلمِ درخشانِ گوست‌داگ-متنی برگرفته از کتابِ هاگاکوره از سده‌ی 18 میلادی ژاپن نوشته‌ی تسونتومو یاماموتو. برگرفته از کتابِ خوبِ "زندگی در جهانِ متن" نوشته‌ی یعقوب رشتچیان
دانشـ جوی فیزیک هستم.
نپرسید هسته ای ؟ که جوابم منفیه!
فیزیک خالی! به نظر ترجمه اش هم تو انگلیسی می شه Pure Physics!!
کارهای متفرقه ای که انجام می دم از کارهای اصلی ام بیشـ تره، البته به هم لطمه ای نمی زنن.
از ورزش های مختلف (البته متفرقه) گرفته تا تدریس زبان و انجام کارهای طراحی و گرافیکی گرفته تـــــــــــــــــــــــا فیزیک و فلسفه و کلام و علوم اسلامی خوندن تو حوزه علایقـ م دسته بندی می شه.
الان تو این فکرم که برای ارشد از فیزیک بزنم تو دل علوم انسانی، از یه طرف کشش فیزیک نمی ذاره ازش این قدر دور شم.
این تا الان منه ....
ممکنه گاه دیگری این گونه نباشم...
والسلام علی من اتبع هدی
(کلمه هدی معنای خاصی دارد + اینکه جمع ندارد، شاید بگویید هدات، اما هدات جمع هادی است. پس تنها یک هدایت وجود دارد و این سلام خاصی است، به یک هدی ... تنها یک هدی.....)